قوانین تاسیس انجمن های صنفی

1) عدم اجتماع کارگران و کارفرمایان در یک انجمن

 تجربه نشان می دهد که کارگران و کارفرمایان دارای منافع مختلف و غیر هماهنگ می باشند، حال اگر آن ها با هم مبادرت به ایجاد تشکیلات شغلی و صنفی واحدی بنمایند، به طور قطع منافع طرف کارگر در معرض فشار طرف دیگر قرار خواهد گرفت و در چنین صورتی کارگران برای تامین منافع مشترک خود از استقلال و ابتکار عمل لازم برخوردار نخواهند بود.

هر چند که قانون کار صریحا تشکیل انجمن های صنفی مختلط ( کارگران و کارفرمایان ) را منع نکرده است؛ اما سیاق کلام ماده 131 قانون کار ( کارگران مشمول قانون کار ) و ( کارفرمایان یک حرفه یا صنعت ) و عرف و عادتی که تا کنون وجود داشته است، حکایت از ضرورت عدم اجتماع کارگران و کارفرمایان در یک انجمن می کند. از طرف  دیگر، با وجود شورای اسلامی کار که متشکل از نمایندگان کارگران و مدیران است و اهداف و منافع مشترک آنان را دنبال می کند، اصولا ایجاد تشکل مشترک منتفی است.